Жеңіс мерекелік күндерде,біздің елдің ең басты мереке күндері «Летят журавли», «Судьба человека», «Мать солдата», «А зори здесь тихие», «В бой идут одни старики», «Дом, в котором я живу», «Белорусский вокзал»… сүйікті фильмдерді теледидардан бірнеше рет көреміз.Фильмдермен бірге біздің өмірдің бір тұтас бөлігі болып жауды жек көргізетін,жеңіске сенімділікті артатын, махаббат және сағынышқа бөлейтін әндер кірді. Өзінің әсерлігімен жылы «Прощание славянки», «Смуглянка», «Огонек», «Катюша», «Тучи в голубом», «День Победы» әндер Павлодар химия-механикалық колледж сахнасында естілді.Қазіргі таңда осы әндер балаларға да ересек адамдарға да жүрекке жылылық тигізеді. Сахнада қойылым қойған ТНГ-16-9-2 , ТОРО-16-9-2, ТНВ-16-9,ТНГ-15-9-1 топтар оқушыларға О.И Дэмченко -тыл еңбеккерінен , Е.Ф Динченко- ардагерлер кеңесінің төрағасынан, Н.М Ахмедьянова- блокадада болған құрметті қонақтардан мақтау естуге жағымды болды. Ұлы Отан соғысы туралы әндерді тыңдау кезінде неге кейде біз көз жасына ерік береміз? Ол біздің жүрекке табиғи сезімталдық, жанашырлық үшін әлеуетін көрсететін болуы мүмкін бе? Ал егер солай болса, оның өмірге жетпес мәнін түсіну үшін жақсылық пен гуманизмнің, жанқиярлықтың қайнар көзін ашып, біздің отандастарымыздың өмірін миллиондаған есебінен өндірілген өмірдің құнсыз екенін түсүнуге болады.
